Charlene: Ik had een burn-out, maar de Heer genas mij!

Charlene: Ik had een burn-out, maar de Heer genas mij!

Charlene ging door een heel diep dal heen van burn-out, depressie en heftige paniekaanvallen. Maar de Here heeft haar op één moment helemaal genezen. Dit is haar wonder.

‘Op mijn 15e maakte ik de keuze om in Jezus te geloven. Eigenlijk ging alles in mijn leven goed. Totdat ik eind 2017 op een kruispunt kwam in mijn leven. Ik begon mezelf allerlei dingen af te vragen: ‘Wat heb ik gedaan in mijn leven? Waar ben ik nu? Waar had ik willen zijn? Is dit nu het leven dat God voor mij heeft bedoeld?’

Ik had het niet naar mijn zin op mijn werk. Zo veel mogelijk vermeed ik contact met mensen. Ook had ik weinig zin om dingen te ondernemen. En als ik wat ondernam, dan was ik er vaak niet bij met mijn gedachten.

In de zomer van 2018 kwam het lichamelijke breekpunt. Ik had totaal geen energie in mijn lichaam. Zowel geestelijk als lichamelijk was ik helemaal uitgeput. Ik besloot naar de huisarts te gaan. Er werd niets afwijkends in mijn bloed gevonden. Maar na een gesprek met de huisarts kreeg ik de diagnose: burn-out en depressie.

‘VANBINNEN WAS IK INTENS VERDRIETIG ALSOF MIJN HART IN DUIZENDEN STUKJES LAG.’

Later kwam hier ook nog een paniekstoornis bij. Lichamelijke klachten die ik had: intense druk op mijn borst, hartkloppingen, hyperventilatie, onrust, angst, paniekaanvallen en huilbuien. Ik trilde over mijn hele lichaam en was vaak misselijk. Ik at slecht. ’s Nachts kon ik niet meer slapen, omdat ik alleen maar aan het piekeren was. Ook had ik last van nare dromen.

Vanbinnen was ik intens verdrietig, alsof mijn hart in duizenden stukjes lag. Op sommige momenten had ik zelfs niet de energie om op mijn benen te staan. Het voelde als een strijd tussen licht en duisternis. Een strijd om mijn leven.

Op een gegeven moment heb ik mij ziek gemeld op werk, omdat ik niet meer normaal kon functioneren. De normaalste dingen, zoals boodschappen doen en een gesprek met iemand voeren, waren voor mij niet meer normaal. In druktes en bij te veel prikkels kreeg ik last van paniekaanvallen. In iedere situatie voelde ik me onveilig. In geen enkel opzicht was ik dit gewend. Gelukkig kon ik bouwen op bepaalde mensen, die mij altijd op God wezen en mij steunden als ik het nodig had.

Op sommige momenten was ik gefrustreerd en wilde ik boos zijn op God. Maar tegelijkertijd kon ik niet boos op Hem zijn en voelde ik God zo dicht bij mij. Ik bad veel en voelde me veilig op die momenten. Juist in de moeilijke situaties ervaar je hoe God je schuilplaats wil zijn.

Ik had enorme strijd om naar de samenkomsten te gaan. Thuisblijven was makkelijker geweest. Maar ik wilde naar Gods huis, want ik wist: ik heb God nodig. Opgeven was geen optie. Ik koos niet voor de medische weg, maar ging in mijn nood als eerste naar God toe. Hij was mijn enige optie voor herstel. Ik wist dat Hij mij uit dit dal zou halen. Alleen wist ik niet wanneer.

‘GOD WAS MIJN ENIGE OPTIE VOOR HERSTEL.’

Toen brak begin oktober de Gebedsgenezingsconferentie aan in het Capitol in Den Haag. In de week ervoor wist ik in mijn hart dat ik voor dit weekend moest bidden. Ik voelde dat God iets bijzonders voor mij zou doen. Tijdens de conferentie ging een van seminars over spanningen, stress en burn-out. Dit was geen toeval. Na afloop van dit seminar werd er voor mij gebeden door de spreker. Ik voelde een verandering in mijn binnenste. De zondag van de conferentie was er een gebedsgenezingsdienst.

Er was speciaal gebed voor genezing. Toen David Maasbach zijn handen op mij legde, wist ik: ik ben genezen. Al die nare gevoelens kwamen niet meer terug. God heeft mij in één moment bevrijd van alles wat mij geestelijk en lichamelijk lastig viel. Ik ben God zo dankbaar voor de rust en vrede die ik nu mag ervaren.

Achteraf ben ik dankbaar dat ik door deze moeilijke tijd heen ben gegaan. Het heeft mij namelijk heel dicht bij God gebracht. Ik ben zo veel intieme momenten met God rijker. Voor de volle 100% kan ik zeggen: zonder God had ik het niet gered. Hij voorzag op elke mogelijke manier, zodat ik hier doorheen ben gekomen.

‘IK KAN VOOR DE VOLLE 100% ZEGGEN: ZONDER GOD HAD IK HET NIET GERED.’

Hij heeft mij gedragen en zo dicht bij Zich gehouden dat ik nooit ben gezonken. Uit ervaring kan ik zeggen: je kan op God vertrouwen, want Hij is echt wie Hij zegt dat Hij is. Hij doet wat Hij belooft in Zijn Woord. En wat God voor mij heeft gedaan, wil Hij ook voor jou doen!’

God bless you, Charlene

Tags:
Next Post

Willy Maasbach: Niet meer bang!